افتتاح کارگاه‌های تخصصی برای حفظ اصالت پته

پته کرمان این هنر دست زیبا متاسفانه امروزه از دست زنان کرمانی بیرون رفته و در دستان زنان شهرها و کشورهای دیگر است .

در حال نابود شدن است .دلیل این نابودی این است که این اثر دستی از دست خبرگان بیرون رفته و به دست افرادی افتاده که تولید آن را به عنوان یک کار اقتصادی تلقی می کنند .

پته هنری که سال‌ها است توسط عده‌ای سودجو و به بهای نیروی کار ارزان به سیطره کشورهای دیگر درآمده است .

در این میان بی تدبیری‌های مسئولان و بودجه صفر استانی برای صنایع دستی این استان، وضعیت آن را بیش از گذشته وخیم کرده است .

از جمله فعالیت های مردمان کرمان از گذشته تا کنون بافتن بوده است .

آن ها انسان های تلاش گری هستند، به طوری که نام کرمان نشان دهنده ی این واقعیت است .

کرمان در حقیقت همان کارمان است که کار به چند معنا  است که یکی از این معانی بافتن است .

قرنهاست که پته به عنوان یک هنر ظریف و ویژه کرمان مورد توجه قرار گرفته است قدمت این هنر شاید کمتر از ۴۰۰ سال است و پته هایی که در گذشته در کرمان دوخته می شد در جهان از شهرتی خاص برخوردار بود کما این که پته ای که در آستانه ی شاه نعمت الله ولی وجود دارد بیش از ده ها میلیارد تومان برآورد قیمت شده است چرا که پته ای منحصر به فرد است که در زمان‌ یکی از حاکمان کرمان در روزگار قاجاریان دوخته شده است .

پته های دیگری هم وجود دارد که در زمان زندیه دوخته شده اند.ولی وقتی نمونه های زمان زندیه را با کار امروز مقایسه میکنیم.تفاوت فاحش آن را متوجه می شویم و باعث تاسف است که کار ما از کجا به کجا کشیده شده است .

پته هنر ارزشمندی است اما متاسفانه وقت کمی برای حفظ آن گذاشته شده است .

برای حفظ ارزش و اصالت های این هنر صنایع دستی باید کارگاه های ویژه ی پته دوزی راه اندازی کند و این یکی از وظایفی است که صنایع دستی باید پی گیر آن باشد .

امروز نیز باید برای احداث کارگاه هایی در جهت حفظ اصالت پته تلاش فراوان کرد .

باید تلاش کرد و پته را از وضعیت اسفبار کنونی بیرون آورد و هنرمندان پته را تا در قید حیات هستند، دریابیم و اطلاعات و آگاهی های آن ها را بگیریم و از تجربیات آنان بهره مند شویم و تلاش کنیم ،که پته کرمان به شکوه و عظمتی که در گذشته داشته برگردد .

حفظ اصالت ها و پیشینه ی یک هنر دستی اولین موضوعی است که مسئولان ذی ربط باید به آن توجه ویژه ای نشان دهند در خصوص کیفیت پته های امروزی باید گفت که طرح هایی که بر روی پته های امروزی نقش بسته با طرح های قدیمی بسیار فرق دارد .

علاوه بر طرح ها متاسفانه نوع دوخت این هنر زیبای زنان کرمان نیز دستخوش تغییر و تحولات بسیار شده است .

چونکه افراد با سلیقه شخصی خود و بدون نظارت یک استاد کار در خانه های خود مشغول دوخت هستند .

امروزه نخ، شال، رنگ و مواد به کار رفته در پته های امروزی بسیار بی کیفیت شده است و دیگر خبری از نخ های ظریف با رنگ های طبیعی و چشم نواز گذشته نیست .

کیفیت پته ها نسبت به گذشته قطعا افت کرده است .

صنایع دستی کرمان در خصوص حفظ اصالت پته و بالا بردن کیفیت مواد اولیه ،ظرافت و کیفیت دوخت پته اقداماتی انجام دادند .

اما با توجه به بزرگی استان کرمان و تعداد زیاد هنرمندان پته دوز این مقدار فعالیت بسیار کم است .

متاسفانه پته کرمان به دست زنانی افتاده که تمایلی به حفظ اصالت این هنر دستی ندارند و فقط به دنبال پر کردن زمینه پته و دریافت دستمزد هستند .

هنر پته دوزی در حد مطلوب در خارج از استان و خارج از کشور ترویج نشده است .

صادرات پته بیشتر به صورت چمدانی است و گردشگران خارجی به عنوان سوغاتی سفرش پته را خریداری میکند و به کشور خود می برد .

فرهنگسازی اصلی ترین راه حفظ اصالت پته

فرهنگسازی یکی از اصلی ترین راه های نجات پته است.فرهنگسازی مهم ترین کاری است .که می توان در زمینه حفظ اصالت پته انجام داد.از آنجا که نمی شود جلوی پته دوزان ناشی را گرفت .

اما می توانیم در این زمینه فرهنگسازی کرد و نتیجه گرفت. هنر پته دوزی یکی از هنر های بومی،شاخص و با پیشینه چند صد سالهاست که تداعی کننده بخشی از فرهنگ غنی مردم کرمان است .

از این رو برای حفظ و ترویج این هنر و صنعت لازم است همه افراد جامعه احساس مسئولیت کنند .

برای حفظ پته باید سعی کنیم که کاربرد و طرح پته را تغییر دهیم.با توجه به اینکه امروزه اندازه پته ها بسیار بزرگ است.و هزینه های تولید آن بالاست .

بهتر است که طرح ها را کوچک تر و کاربردی کنیم و زنان و دختران جوان را به تولید پته ترغیب کنیم.و شرایط را برای قدرت خرید مردم افزایش دهیم و تلاش کنیم تا پته در بازارهای داخلی و خارجی شناخته شود .

زیرا تا زمانی که پته در بازاهای داخلی و خارجی شناخته نشود توسعه پیدا نمی کند یکی دیگر از برنامه های خاص برای حفظ و احیای پته بیمه کردن هنرمندان پته دوز است و در قالب طرح حمایت از مشاغل خانگی است .

از آنجا که آمار دقیقی از میزان صادرات پته وجود ندارد .

اما با وجود این ما با برگزاری یا شرکت در نمایشگاه های صنایع دستی داخلی و خارجی و همکاری با اتاق بازرگانی می توانیم..صادرکنندگان کشورمان را با این هنر دستی باارزش آشنا کنیم و با شناسایی بازار های خارجی، پته را به نقاط مختلف جهان صادر کنیم و جایگاه واقعی پته را حفظ کنیم .

خلاصه

[hwgold-dash bcolor=”#fd7″ align=”right” ]پته این هنر زیبای کرمان مدتی است که اصالت آن به خطر افتاده است و دلیل اصلی آن این است که به دست افرادی ناشی افتاده است. که تولید آن را به عنوان یک کار اقتصادی تلقی میکنند.مسئولین مربوطه باید تمام تلاش خود را برای حفظ اصالت پته به کار ببرند . [/hwgold-dash]